Seks is…….
HO! Stop! Nu kun je nog kiezen of je door wil kezen of niet!
sorry;) of je door wil Lezen of niet.
Superflauw, ik weet het, ik moet er zelf ook even in komen sorry;) dat was ook flauw… Het is een even alledaags als exotisch onderwerp en ik moet toegeven dat ik deze blog de spannendste vind tot nu toe en mijn vrouw ook…………Seks.
Kwetsbaar
Seks is eng. Eng omdat het je zo kwetsbaar maakt. Kwetsbaar omdat het bewijs geleverd wordt dat je er mag zijn of niet, je bestaansrecht. Althans, zo voelde dat voor mij. Na jaren van huwelijk stond ons seksleven er zeer matig voor. Telkens als ik, voor mijn gevoel, een poging deed tot toenadering (dat waren door de jaren heen voorzichtige, schamele pogingen geworden) beantwoordde mijn vrouw dat niet gelijk met hitte en JA. Daardoor voelde ik me afgewezen en trad het ‘zie-je-nou-wel-principe’ in werking: ze wil mij niet, ze houdt niet van me, ze vindt me lelijk. Vanuit die gedachten trok ik me terug, in mijn hoofd en naar de andere kant van de echtelijke sponde.
Het gevolg daarvan? Een volgende poging was nóg voorzichtiger en nóg schameler. Tot het moment dat ik vond dat ik heel erg mijn best had gedaan om toenadering te zoeken en mijn vrouw niet eens een herinnering had aan die poging…… Voor ons allebei werd het eenzaamheid in bed en daarbuiten.
Seks wordt door veel mensen gezien als een overschat onderdeel van de relatie. Maar is dat echt zo of komt zo’n visie voort uit onmacht om de situatie te keren?
Hoe kon ik weten dat er seks bestond die ging over verbinding maken? Over samenkomen. Niet te verwarren met klaarkomen. Mijn beeld van mannelijkheid en vrijen tot een paar jaar terug was dat ik moest klaarkomen. Ik wist niet beter. Klaarkomen is een doel geweest al die jaren. Een belemmerende, isolerende, benauwende benadering voor mijn partners en mij. Hierbij bied ik oprecht mijn excuses aan alle vriendinnen waar ik het bed mee heb gedeeld. Sorry lieve dames, het was niet geweldig.
Intimiteit
Helaas heeft niemand mij als opgroeiend mens verteld dat seks een middel is naar intense verbondenheid. Verbinding waarin alles samenvloeit naar samen in het moment zijn. Na goede seks, waarbij je elkaar van binnen en buiten mag ervaren, wordt alles wat het dagelijks leven met zich meebrengt aan spanning tussen partners milder en zachter. Waar anders een conflict zou ontstaan, is nu begrip en loopt een incident niet hoog op. Na goede seks verplaatst de intimiteit zich ook naar andere plekken zoals de keuken, die opeens veel smaller is dan de dag ervoor, waardoor we omslachtig langs elkaar heen moeten schuiven om te passeren. Een afscheidskus als ik de jongens naar school ga brengen voelt alsof we weer midden in een vrijpartij zitten. Het vervolgens op de fiets stappen gaat dan iets moeizamer dan normaal. Beetje pijnlijk en heel fijn.
Een klein en waardevol boekje van Lisette Thooft (Alchemie van de Liefde, subtiel onder ogen gebracht door vrouwlief;)) heeft mij wakker gemaakt. Met groeiende verwondering las ik over verbinding en volledig samenzijn. Dat triggerde een verlangen. Ik kon me bijna niet voorstellen dat dit voor ons weggelegd was, maar dit is wel wat ik wilde voor mijn vrouw en mezelf. De vraag was: hoe doe je dat na jaren van ‘oude seks’?
Vertrouwen
Vertrouwen was het sleutelwoord. Door vertrouwen ontwikkelen, veiligheid gaan voelen. Vertrouwen krijgen in mezelf. Vertrouwen krijgen van mijn vrouw. Het vertrouwen in mezelf was ik verloren door de gedachten die ik me, als kind en als volwassene, jaar in, jaar uit onbewust heb ingeprent. ‘Ik besta bij de gratie dat anderen mij bevestigen’. Mijn vrouw zou mij dus moeten bevestigen in bed. Iets wat ze best wíl doen, maar het is een huizenhoge verwachting waaraan zij niet kán en hoeft te voldoen. Zij heeft jaren moeten doorbrengen met iemand die dat allemaal nog niet doorhad. Daar kwam nog bij dat het ook een effect had op mijn potentie… (-Slik-, dat is er ook uit). Mijn geest werkte belemmerend op mijn libido en dat hielp niet mee om vertrouwen te krijgen op fysiek gebied. Ook mijn vrouw raakte teleurgesteld door de hele situatie en het pijnlijke gevolg was dat ook zij dacht dat ik haar niet aantrekkelijk vond, dat ik niets meer met haar wilde en het opgegeven had. Ook zij voelde zich fysiek niet in haar kracht. Het gevolg van te weinig wezenlijk contact.
Het was geen onderwerp wat we makkelijk bespraken. Je wilt elkaar niet kwetsen, niet onderuit halen in het man- en vrouwzijn. Wat gebeurt er als je toegeeft dat je elkaar niet vindt? Zo belandden we als stel in een patstelling. We leefden voort. Voeden onze kinderen op. Deden onze dingen. Sliepen in, werden weer wakker en gingen eenzaam voort.
Als je jezelf herkent in deze situatie, weet dan dat er wegen zijn om verder te komen, als dat de bedoeling en behoefte is.
Aandacht
Heel voorzichtig en met kleine stapjes en begeleiding zijn we de goede kant opgegaan. Er moest iets geheeld worden bij ons beiden om met elkaar door te gaan. Aandacht naar ons eigen en ons gezamenlijk verleden. Aandacht en begrip voor elkaar.
Tijdens de buitencoachings en opstellingen in de natuur blijkt het een onderwerp te zijn dat meer voorkomt dan we willen toegeven en intens verdriet kan brengen. Dat het veel voorkomt, is ook niet gek. We leren op school weinig tot niets over ons eigen functioneren, over contact maken. De naakte 😉 feitjes over seksuele gemeenschap lukt nog net, maar over beminnen, over geven en ontvangen, over vrij en ongeremd plezier en contact maken met elkaar, daar is nog geen vak van gemaakt.
Nieuwe seks
Als egeltjes: zo voorzichtig hebben we elkaar terug gevonden en daarmee ook de ‘nieuwe’ seks. Seks waarbij het me een worst, 😉 zal zijn of ik klaarkom of niet. Waarbij we samenkomen in een stroom. Waarbij ik mijn vrouw kan laten voelen dat ze een ontzettend lekker ding is en dat iedereen dat mag weten. Dat er weer gespeeld mag worden in bed. Dat zij de vrouw is en ik de man.
Niets is vanzelfsprekend. Alles is om dankbaar voor te zijn.
Liefde is….. elkaar tevoorschijn beminnen.
ps
