Ik sta bijna tot aan mijn kin in de Rijn. Mijn watervrees is iets te groot om ook kopje onder te gaan. Maar hé, ik sta hier wel, midden in de nacht, in het water. Ik voer het Levend Water Ritueel uit. En dat doe ik fijn op mijn manier, dus wel in, maar niet onder water. Ik richt eerst mijn aandacht op wat me niet meer helpt, wat me in de weg staat. Ik omarm het, geef het mijn liefde. En ik zet er naast wat mij wél helpt. Ik steek mijn armen in de lucht, hef mijn gezicht naar de maan en verwelkom mijn appelboom.
Mijn appelboom ja, maar daar zal ik je zo meer over vertellen. Eerst verder met dit moment. Want terwijl ik daar naar de maan sta te reiken, wordt er op een strandje verderop plotseling kneiterharde hardrock aan gezet. Als vanzelf vouwen mijn middel- en ringvingers zich naar binnen. Even voel ik de impuls te gaan headbangen. Die laat ik voorbij gaan. Maar ik haal er wel mijn boodschap uit: You rock! Dank je, zeg ik in gedachten, dat vind ik zelf ook.
Maar goed, een appelboom dus. Daarvoor gaan we eerst even een stukje terug. Want ter voorbereiding op deze avond, op dit Levend Water Ritueel, kregen we van Jawi een vragenlijst. Twintig vragen voor een diepgaand zelfonderzoek. Daarmee kijk je eerst naar wat er wringt, wat er in de weg staat. Je onderzoekt waar patronen vandaan komen, hoe ze je vroeger geholpen hebben en hoe ze je nu tegenwerken. Je haalt de kern eruit, vat het samen in een woord of korte zin, en bedenkt hiervoor een passende metafoor. Daarna richt je je blik vooruit. Waar wil je ruimte voor maken? Wat helpt je wel? Ook dit verwoord je weer in een woord of korte zin, waar je een metafoor bij bedenkt.
Wat mij niet helpt, is dat ik uit de verbinding stap, met mezelf en met anderen, als het lastig wordt. De metafoor die daar voor mij bij past is een lege plek. Want ik verdwijn, ik sta niet daar waar ik zou willen staan. Waar ik ruimte voor wil maken is vertrouwen en creatie. Vertrouwen gaat voor mij over geworteld zijn. Over voelen dat ik stevig sta, dat ik een sterke basis heb. Geworteld zijn associeer ik met een boom. Creatie associeer ik met de bloesem en de vruchten in die boom. Na wat onderzoek naar de symbolische betekenis van de verschillende soorten fruit, kies ik voor de appelboom. Die staat voor liefde en vruchtbaarheid, en dat sluit mooi aan bij wat ik wil creëren.
Dat was de voorbereiding. Nu is het tijd voor het ritueel. Hiervoor verzamelen we ons op een strandje aan de Rijn. Jawi vertelt wat meer over het Levend Water Ritueel en we bespreken hoe het was om de vragenlijst in te vullen. Waar liepen we tegenaan, waar zat de weerstand? En welke metaforen hebben we bedacht? Inmiddels is het donker, het vuur brandt, en de tijd van praten is voorbij. We gaan het water in. Om wat we onderzocht en besproken hebben, te bekrachtigen. Om het besluit te verankeren dat we ons vanaf nu richten op wat hélpt. Om van vanavond een keerpunt te maken.
En terwijl ik in dit water sta, voel ik dit keerpunt. Die oude patronen zijn een onderdeel van me. Dat is ok. Als ik word uitgedaagd, buiten mijn comfortzone ga, dan zullen die patronen getriggerd worden. Dat is niet altijd leuk. Maar waar het om gaat is dat ik me er niet door hoef te laten leiden. Ze zijn er, die patronen. En ik kan besluiten het anders te doen. Ik kan voor nieuwe patronen kiezen die me wél helpen. En dat is precies wat ik vanavond doe. Ik zie mijn lege plek en vul die leegte liefdevol met mijn appelboom.
